Πώς να μιλήσω στο νέο μου σύντροφο για καταστάσεις του παρελθόντος που με κάνουν να ντρέπομαι;

Κάθε νέο έχει τις δικές του δυσκολίες. Κάθε ορίζοντας που ανοίγει μας ενθουσιάζει και μας δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα.

Τι γίνεται όμως όταν το νέο πρέπει να συναντήσει το παλιό;

Τι γίνεται όταν η νέα μας σχέση, ο νέος μας σύντροφος δεν γνωρίζει το πριν;

Δεν γνωρίζει το παρελθόν μας;

Μπορεί να μας φαίνεται βουνό να μοιραστούμε με έναν νέο σύντροφο καταστάσεις του παρελθόντος που μας κάνουν να ντρεπόμαστε, όμως αν το τολμήσουμε σίγουρα θα είναι μία νίκη και θα αισθανθούμε καλύτερα.

Γιατί να το κάνουμε όμως;

Τι θα μας κάνει να πάρουμε την τελική απόφαση;

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο άνθρωπος που είμαστε τώρα έχει δημιουργηθεί από τα όσα έχουμε περάσει στο παρελθόν, τις εμπειρίες και τα βιώματα μας.

Ο νέος μας σύντροφος μας έχει επιλέξει γιατί υπάρχουν πράγματα σε εμάς που του αρέσουν και επιθυμεί στην ζωή του. Το τι έχουμε περάσει δεν είναι κάτι που θα αλλάξει τα συναισθήματα του στο παρόν, εκτός αν μιλάμε για έναν άνθρωπο που έτσι κι αλλιώς δεν ενδιαφέρεται αρκετά.

Πώς λοιπόν να μοιραστούμε τις δυσκολίες του παρελθόντος;

-Βρίσκουμε την κατάλληλη στιγμή. Δεν είναι όλες οι ώρες ίδιες, επιλέγουμε μία στιγμή ήρεμη που κάνουμε μία πιο σοβαρή συζήτηση.

-Ζητάμε από εκείνον να μοιραστεί κάποια δυσκολία του παρελθόντος μαζί μας. Θα είναι πιο εύκολο να μοιραστούμε τα δικά μας βιώματα όταν το κάνει ο άλλος.

-Κάνουμε μία συζήτηση για κάποιο θέμα παρόμοιο. Αν παραδείγματος χάρη ντρεπόμαστε να μοιραστούμε πως είχαμε κάνει έναν αποτυχημένο γάμο οδηγούμε την συζήτηση σε τέτοια θεματολογία. Αυτό θα μας κάνει να νιώσουμε περισσότερο ασφάλεια.

-Κάνουμε μία πρόβα της συζήτησης. Βλέπουμε πως ακούγεται ο εαυτός μας μιλώντας για όσα έχει περάσει.

-Μιλάμε για τις δυσκολίες αυτές πρώτα σε έναν δικό μας άνθρωπο. Θα μας είναι πιο εύκολο να επαναλάβουμε την συζήτηση.

-Μένουμε ειλικρινής και ρωτάμε τον σύντροφο μας αν θα ήθελε να ακούσει κάποια πράγματα από το παρελθόν για τα οποία ντρεπόμαστε. Η απάντηση θα μας εκπλήξει ευχάριστα.

-Δεν χάνουμε την αυτοπεποίθηση και την καλή μας διάθεση. Ότι κι αν συνέβη στο παρελθόν είναι ακριβώς αυτό: παρελθόν. Είμαστε στο παρόν με έναν άνθρωπο για τον οποίο έχουμε αισθήματα κι αυτός για εμάς.

-Αν η δυσκολίας μας παραμένει και μας δημιουργεί άσχημα συναισθήματα, ζητάμε βοήθεια.


Γράφει η Δήμητρα Αναστασοπούλου Ζαχαράκη

Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Νοέμβρη του 1985. 
Σπούδασε Φιλοσοφία, Παιδαγωγική και Ψυχολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και παρακολούθησε πολλά παιδαγωγικά σεμινάρια και επιστημονικές ημερίδες . Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως παιδαγωγός σε δομές φιλοξενίας και προστασίας ανηλίκων, ενώ έχει εργαστεί και με παιδιά ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Ασχολείται με τον εθελοντισμό και αγαπάει την δουλειά της και τις δημιουργικές δραστηριότητες με παιδιά. 
Πάντα έγραφε ποιήματα και διηγήματα. Αρθρογραφεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά και blog (σε ένα εκ αυτών στην στήλη των Συνεντεύξεων), ενώ διατηρεί σελίδα- προσωπικό ιστολόγιο στο Facebook με περισσότερα από 12.000 μέλη. 
Tο πρώτο της αστυνομικό μυθιστόρημα  κυκλοφορεί τον Ιούλιο του 2022 από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. 
Φιλοδοξεί τα μυθιστορήματα και τα παραμύθια της να αποτελέσουν την απαρχή ενός διαδραστικού παιχνιδιού με τους αναγνώστες.

Μπορείτε να την βρείτε εδώ:
https://www.facebook.com/dimitra.zacharaki12

Και μην ξεχνάτε:

Ακολουθήστε το Familives σε Facebook & Instagram για να μη χάνετε κανένα post!