ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ



Πόσες φορές νιώθει κανείς μπερδεμένος και δεν ξέρει από που να αρχίσει για να βάλλει τάξη στο μυαλό του, όταν τα συναισθήματα στήνουν χορό!

Συναισθήματα…η απόδειξη πως είμαστε όντα με ενσυναίσθηση, όντα που αγαπούν και μισούν. Η απόδειξη πως είμαστε άνθρωποι και μπορούμε να νιώθουμε.

Όταν μιλάμε όμως για συναισθήματα είναι σαφές πως χρειάζεται να τα ελέγχουμε και όχι να μας ελέγχουν εκείνα.

Τι μας δημιουργεί συναισθήματα; Μια καλή κουβέντα, ένας χωρισμός, μία δύσκολη ημέρα, η αγκαλιά των αγαπημένων μας. Έτσι, ανάλογα την περίσταση νιώθουμε χαρά, μίσος, απογοήτευση, λύπη, θυμό, στοργή, απόλαυση… Η λίστα με τα συναισθήματα είναι ατελείωτη. Πρόκειται για έναν συνδυασμό νοητικό και ψυχοσωματικό που είναι δύσκολο να οριστεί, αλλά είναι πανταχού παρών στην καθημερινότητα μας.

Είναι γεγονός πως από μικρή ηλικία μαθαίνουμε να διαχειριζόμαστε τα συναισθήματα, αλλά επίσης πως τα συναισθήματα που αγνοούμε ή καταπιέζουμε θα μας προκαλέσουν βάρος και θα τα βρούμε ξανά μπροστά μας.

Πως μπορούμε όμως να τα τα αποδεχθούμε και να τα κάνουμε διαχειριστικά;

Μα φυσικά το πρώτο βήμα είναι η αποδοχή τους!




Είναι πολύ φυσικό να αισθανθούμε απογοήτευση αν η σκληρή μας δουλειά δεν αναγνωρίζεται στην εργασία μας ή να αισθανθούμε άσχημα από ένα ζηλόφθονο σχόλιο για την εξωτερική μας εμφάνιση.

Όμως, όπως καλοδεχούμενα είναι τα θετικά συναισθήματα έτσι πρέπει να είναι και τα αρνητικά. Μέσα από την απογοήτευση θα γίνουμε καλύτεροι. Μέσα από την λύπη θα αποκτήσει μεγαλύτερη αξία η χαρά.

Προσπαθούμε λοιπόν να αποδεχθούμε όλα τα συναισθήματα και να μην ξορκίζουμε τα αρνητικά. Απ’ όλα έχουμε κάτι να μάθουμε, να εξελιχθούμε και να γίνουμε καλύτεροι, να αποκτήσουμε νέους στόχους και να διορθώσουμε την ζωή μας.

Προσπαθούμε κάθε φορά να καταλάβουμε από που πηγάζουν τα συναισθήματα μας. Έτσι, οδηγούμαστε στην αυτογνωσία και γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας.

Προσπαθούμε να διατηρούμε ένα ημερολόγιο καταγραφής τους. Αυτό θα μας δώσει την δυνατότητα να δούμε πως αντιδρούμε στις εκάστοτε στιγμές και τι συναισθήματα μας δημιουργούνται.

Προσπαθούμε να μιλάμε γι΄ αυτά. Η συζήτηση με τα αγαπημένα μας πρόσωπα θα μας δείξει οπτικές γωνίες που δεν μπορούσαμε να υιοθετήσουμε και θα μας βοηθήσει να θέσουμε υπό έλεγχο τα δυσάρεστα συναισθήματα. Όμως, το μοίρασμα των θετικών συναισθημάτων μας για μικρές μας νίκες ή επιτυχίες, έχει μεγαλύτερη ακόμη αξία.

Προσπαθούμε να δούμε την θετική πλευρά των καταστάσεων ώστε ακόμη και τα δυσάρεστα συναισθήματα να μας οδηγήσουν σε έναν καλύτερο δρόμο.

Γνωρίζουμε τα συναισθήματα μας σημαίνει γνωρίζουμε τον εαυτό μας.

Αποδεχόμαστε τα συναισθήματα μας σημαίνει αποδεχόμαστε τον εαυτό μας.




Γράφει η Δήμητρα Αναστασοπούλου Ζαχαράκη 

Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Νοέμβρη του 1985. 
Σπούδασε Φιλοσοφία, Παιδαγωγική και Ψυχολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και παρακολούθησε πολλά παιδαγωγικά σεμινάρια και επιστημονικές ημερίδες . Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως παιδαγωγός σε δομές φιλοξενίας και προστασίας ανηλίκων, ενώ έχει εργαστεί και με παιδιά ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Ασχολείται με τον εθελοντισμό και αγαπάει την δουλειά της και τις δημιουργικές δραστηριότητες με παιδιά. 
Πάντα έγραφε ποιήματα και διηγήματα. Αρθρογραφεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά και blog (σε ένα εκ αυτών στην στήλη των Συνεντεύξεων), ενώ διατηρεί σελίδα- προσωπικό ιστολόγιο στο Facebook με περισσότερα από 12.000 μέλη. 
Tο πρώτο της αστυνομικό μυθιστόρημα  κυκλοφορεί τον Ιούλιο του 2022 από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. 
Φιλοδοξεί τα μυθιστορήματα και τα παραμύθια της να αποτελέσουν την απαρχή ενός διαδραστικού παιχνιδιού με τους αναγνώστες.
Μπορείτε να την βρείτε εδώ:
https://www.facebook.com/dimitra.zacharaki12




Και μην ξεχνάτε:

Ακολουθήστε το Familives σε Facebook, Instagram, & Twitter , για να μη χάνετε κανένα post!