"ΜΟΛΥ ΣΟΥΗΝΥ": ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ

 Παρουσίαση της θεατρικής παράστασης «Μόλυ Σουήνυ» στο θέατρο Αυλαία


C:\Users\GeorgiaKiz\Desktop\Θέατρο Αυλαία\μολλυ σουήνυ.jpg


Επιμέλεια άρθρου: Κιζιρίδου Γεωργία, Εξελικτική – Σχολική Ψυχολόγος, Συγγραφέας


Στις 08/06/22 στο θέατρο «Αυλαία» στη Θεσσαλονίκη παρακολούθησα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τη θεατρική παράσταση «Μόλυ Σουήνυ» από το ομότιτλο έργο του Μπράιαν Φρίελ. Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε το γεγονός ότι το θέατρο ήταν κατάμεστο και το κοινό αποθέωσε στο τέλος τους ηθοποιούς και τους λοιπούς συντελεστές.

Λίγα λόγια για το έργο: Τα σκηνικά της εν λόγω παράστασης θυμίζουν ψυχοθεραπευτική συνεδρία ψυχοδράματος. Στο επίκεντρο της σκηνής οι τρεις τοποθετημένες καρέκλες των κεντρικών ηρώων αποτελούν ουσιαστικά το βήμα για να μπορέσει ο καθένας να εξομολογηθεί στους θεατές τις ενδόμυχες σκέψεις και τα συναισθήματά του. 

Πρωταγωνίστρια είναι η 36χρονη Μόλυ Σουήνυ, η οποία μέχρι τα 36 της χρόνια έχει μάθει να ζει χωρίς να βλέπει. Ωστόσο, δέχεται αγάπη και υποστήριξη από τον πατέρα της από την παιδική της ηλικία και καθώς μεγαλώνει έχει βρει στρατηγικές στην καθημερινότητά της, ώστε να ζει μια πλήρη ζωή, επενδύοντας στις κοινωνικές της σχέσεις, στα ατομικά της ενδιαφέροντα, στον αυτοσεβασμό και στην ελευθερία της. Από την άλλη γίνεται αναφορά στην απουσία την μητρικής φιγούρας από την παιδική ηλικία της Μόλυ, λόγω των προβλημάτων ψυχικής υγείας που αντιμετώπιζε η μητέρα της και του εγκλεισμού της σε ψυχιατρικό ίδρυμα.

Στη διπλανή καρέκλα, συμπραταγωνιστής και συνοδοιπόρος στη ζωή της, ο σύζυγός της Φρανκ, ο οποίος σύμφωνα με την ατομική του εξομολόγηση ζούσε μια ζωή αφιερωμένος στον ακτιβισμό και στην αναζήτηση νέων προκλήσεων που του κρατούσαν αμείωτο το ενδιαφέρον του, ώσπου γνώρισε τη Μόλυ και η σχέση του μαζί της μετατράπηκε στη νέα πρόκληση της ζωής του. Ο Φρανκ λοιπόν επιλέγει να επενδύσει χρονικά και συναισθηματικά στη Μόλυ.

Τέλος, ο γιατρός Ράις είναι ο θεράπων οφθαλμίατρος, ο οποίος ύστερα από τις αποτυχίες που βίωσε στην προσωπική του ζωή, στρέφεται με προσοχή και ενδιαφέρον στη θεραπεία της Μόλυ, προκειμένου να αποκτήσει την ικανότητα να βλέπει. Ενδεχομένως μια επαγγελματική επιτυχία να μπορέσει να ανακουφίσει το συναισθηματικό πόνο που βιώνει ο ίδιος.

Οι τρεις ήρωες εξομολούνται στο κοινό τα κίνητρά τους και τις σκέψεις τους με τη μορφή μονολόγου, χωρίς να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Οι βασικοί άξονες που πραγματεύεται το έργο είναι: η ελευθερία της επιλογής, αλλά και ο σεβασμός στη διαφορετικότητα - ατομικότητα. Τίθενται καθ΄όλη τη διάρκεια της παράστασης ηθικά ερωτήματα, όπως: 

  1. Μπορεί ένα άτομο να νιώθει ότι ζει μια ζωή με πληρότητα μέσα στην ατέλειά του;

  2. Έχει δικαίωμα το άτομο να επιλέξει να ζήσει ελεύθερα, υποστηρίζοντας τις επιλογές του σε συνδυασμό με τις συνέπειες αυτών, ακόμα και αν για τον περίγυρό του είναι αυτοκαταστροφικές;

  3.  Ποιος είναι ο ουσιαστικός ρόλος των σημαντικών άλλων στη ζωή ενός ατόμου με αναπηρία;

Η Μόλυ Σουήνυ λοιπόν διαπιστώνει πως μετά την αποκατάσταση της όρασής της και παρά την πίεση που δέχθηκε από το σύζυγο και το γιατρό της, δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα και μάλιστα δεν μπορεί να νιώσει τα θετικά συναισθήματα που βίωνε πριν την επέμβαση, όπως είναι η χαρά, η ικανοποίηση, η πληρότητα και η αίσθηση του ανήκειν. 

Παρά την αποκατάσταση της όρασής της εμφανίζεται μια καινούρια κατάσταση που θα κληθεί να αντιμετωπίσει, αυτή της νοσοαγνωσίας, που ενώ θα έπρεπε να μπορεί να δει μετά την επέμβαση, η ίδια επιλέγει να ζει στο δικό της διαμορφωμένο κόσμο της τυφλότητας, όπου έχει μάθει να βιώνει συναισθηματική ασφάλεια. 

Ποιο δρόμο θα ακολουθήσει τελικά η Μόλυ; 

Θα μπορέσει να χαράξει ένα ατόφιο προσωπικό μονοπάτι ζωής ή θα επαναλάβει το μοτίβο ζωής της προηγούμενης γενιάς από την ίδια;

Συμπερασματικά, όπως αναφέρθηκε και κατά τη θεατρική παράσταση: «Βλέπω... Καταλαβαίνω;», συμπληρώνοντας και εμπλουτίζοντας το ερώτημα ως εξής: «Το γεγονός ότι βλέπω, σημαίνει αυτομάτως ότι πρέπει και να καταλαβαίνω; Κι αν δε θέλω να καταλαβαίνω, για να μην πληγωθώ από την σκληρή πραγματικότητα, έχω το δικαίωμα να επιλέξω να μη βλέπω;» θέτοντας την παράμετρο της σχετικότητας περί ευτυχισμένης και πλήρους ζωής σύμφωνα με τα κοινωνικά στερεότυπα. 

Μια σκηνή που ξεχώρισε ήταν ο χορός της πρωταγωνίστριας λίγο πριν την επέμβαση στα μάτια της, ο οποίος είχε αρχέγονα στοιχεία, απελευθερώνοντας όλη την καταπίεση που είχε υποστεί, ακόμα και ασυνείδητα από τους δύο άντρες της ζωής της: του συζύγου και του γιατρού της.

 Συγκεκριμένα, τόσο ο Φρανκ, όσο και ο γιατρός Ράις εκτίμησαν πως είχαν την ευθύνη να καθοδηγήσουν τη Μόλυ, ακόμα και να αποφασίσουν για την ίδια, ώστε να αποκτήσει μια νέα ταυτότητα η οποία πλέον δε θα βασιζόταν στην τύφλωση, αλλά στην κανονικότητα. 

Μήπως όμως και οι δύο μέσα από τη Μόλυ ήθελαν να αυτοπραγματωθούν και να αποκτήσει νόημα η δική τους ζωή; 

Τελικά έχει νόημα να επενδύει κάποιος στη ζωή του άλλου για να αυτοπραγματωθεί; 

Ποιος είναι ο ρόλος των προσδοκιών στη ζωή μας σε σχέση με τα σημαντικά πρόσωπα;

Αυτά είναι μερικά από τα ερωρήματα που εγείρονται στους θεατές μέσα από τις ταυτίσεις με τους ήρωες. 

Μια θεατρική παράσταση με γρήγορες εναλλαγές στις αφηγήσεις των ηρώων, που στόχο έχει να εγείρει προβληματισμούς αναφορικά με την αυτοπραγμάτωση, ακροβατώντας μεταξύ της ανθρώπινης ευαισθησίας και της καθημερινής σκληρότητας με κεντρικό ερώτημα προς προβληματισμό: «Τελικά υπάρχει πραγματικά ελεύθερη βούληση;»


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

   


Μπράιαν Φρίελ

“Μόλλυ Σουήνυ”

8-9 Ιουνίου 2022

στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ


Μετά τα Φυσικά, (ως συνέχεια της πρώτης ομάδας Φυσικού του ΑΠΘ). Ο Γιώργος Μπουντούρης σκηνοθετεί το έργο του Μπράιαν Φρίελ, Μόλλυ Σουήνυ, στις 8 και 9 Ιουνίου 2022, στο Θέατρο ΑΥΛΑΙΑ.

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Στο Ντόνενγκαλ της Ιρλανδίας, όπως στην ιστορία του θαύματος της Σιλωάμ, μια γυναίκα σχεδόν τυφλή  από τη γέννησή της "αναβλέπει",  μετά από μια "θαυματουργική" χειρουργική επέμβαση, που αποφασίζεται και σχεδιάζεται από άλλους, για "χάρη" της. Αυτός είναι ο πρώτος καμβάς. Όμως το έργο, που θα μπορούσε να έχει τον  υπότιτλο "περί τυφλότητας", επιχειρεί να δραπετεύσει από την απατηλή κυριαρχία των αισθήσεων και να μιλήσει πέρα από την επάρκεια ή τη χρηστικότητα των ματιών. Ως τα τριάντα έξι της η Μόλλυ Σουήνυ μαθαίνει τον κόσμο μ’ όλους τους πρόσφορους "εναλλακτικούς" τρόπους. Δημιουργεί ένα κατάδικό της σύμπαν, ένα σύμπλεγμα από φευγαλέες, ελλειπτικές- ή ελλειμματικές- εικόνες, λεπτές ψυχικές συνιστώσες και θραύσματα του παρελθόντος. Εδώ έγκειται η δραματουργική παραδοξότητα: οι άλλοι πρωταγωνιστές φαίνεται να αναζητούν, μέσα από τη θεραπεία της ηρωίδας, μια σανίδα σωτηρίας μετά τα ναυάγια της ζωής τους και στο τέλος αντικρίζουν μια χαραμάδα φως. Όταν το χειρουργείο ολοκληρώνεται και η "όραση" επιστρέφει, ο «πραγματικός» κόσμος  διαρηγνύεται, σχεδόν διαστρέφεται και η Μόλλυ οδηγείται στην οριστική της έξοδο προς την τελειωτική τύφλωση. Στο επίκεντρο του έργου βρίσκεται η έννοια της «νοσοαγνωσίας», μιας παραδόξως σωματικής κατάστασης της ηρωίδας, αλλά και μιας συνθήκης «αναπηρίας» των σημερινών κοινωνιών. Κλεισμένοι όλοι στο καβούκι μας- στον «προστατευμένο» τόπο- αρνούμαστε την αληθινή εικόνα, παρότι ο καθρέφτης στέκει εκεί, αληθινός. Κι αν κάποιος την υποδείξει, ή την υπαινιχθεί- ή βρεθούμε εκεί, από «τύχη»- βλέπουμε, χωρίς να ξέρουμε τι, ή και χωρίς να αισθανόμαστε. Ή πράττουμε και στην ουσία στέκουμε απόπληκτοι. Αυτή η και κάπως "ηθελημένη" τυφλότητα είναι η δική μας εκδοχή νοσοαγνωσίας. Απέναντι στα ανθρώπινα ποτάμια της οδύνης και του ξεσπιτωμού, ή στη βία που τείνει να γίνει συνήθεια. Τη δυστυχία που δημιουργήσαμε στον κόσμο και τώρα έρχεται στη γειτονιά της Ευρώπης- και χτυπά στην πόρτα μας…


Γιώργος Μπουντούρης


Συντελεστές

Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές

Σκηνοθεσία: Γιώργος Μπουντούρης

Σκηνικά: Αλεξάνδρα Μπουσουλέγκα, Ράνια Υφαντίδου

Μουσική: Πρόδρομος Καραδελόγλου

Συμμετέχει η μπάντα του Ωδείου MuSA

Φωτισμοί: Κυριακός Αλεξιάδης, Τρύφων Κεχαγιάς

Εμφανίζονται στη σκηνή: Μαρία Μουστάκα, Μαρία Σιδηροπούλου, Δημήτρης Κωστόπουλος, Βασίλης Κιουρτζόγλου

Χορός: Δήμητρα Τασούδη

Κινηματογραφικά μέρη: X. Παπαδάκης


Πληροφορίες

www.avlaiatheater.gr

Θέατρο Αυλαία: Τσιμισκή 136, (Πλατεία ΧΑΝΘ)

Τηλέφωνο: 2310 230013

Παραστάσεις: 8-9 Ιουνίου 2022

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00

Εισιτήρια: 12€ κανονικό, 10€ φοιτητικό, ανέργων, ΑμεΑ, 65+

Προπώληση: Ταμείο θεάτρου ΑΥΛΑΙΑ & ticketservises


Θέατρο ΑΥΛΑΙΑ Τσιμισκή 136, (Πλατεία ΧΑΝΘ)

T 2310 230013

W www.avlaiatheater.gr/

in | fb | yt


Γράφει η Γεωργία Κυζιρίδου


Εξελικτική – Σχολική Ψυχολόγος, Πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια ενηλίκων και συγγραφέας. Τα τελευταία 15 χρόνια εργάζεται ως σχολική ψυχολόγος στην ιδιωτική και στη δημόσια εκπαίδευση. Επίσης, έχει πάνω από 5.000 ώρες εμπειρίας στην εκπαίδευση ενηλίκων με βασικές θεματικές την προσωπική/ επαγγελματική ανάπτυξη και την ειδική αγωγή. Αρθρογραφεί σε διάφορα ηλεκτρονικά περιοδικά εστιάζοντας στις σύγχρονες διαπροσωπικές σχέσεις. Συνεργάζεται με τοπικούς τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς για ζητήματα που άπτονται της επικαιρότητας σε σχέση με την ψυχική υγεία. Είναι βραβευμένη συγγραφέας βιβλίων.

Στοιχεία επικοινωνίας: 

georgiakiz@yahoo.gr 

Facebook page: Κιζιρίδου Γεωργία, Ψυχολόγος - Συγγραφέας